Miniony rok analizowany jest w kontekście katastrofy, śledztwa, żałoby i odpowiedzialności. Mało kto jednak analizuje zmiany polityczne, które przyniósł. Wydają się one trwalsze niż wspomnienia o ofiarach.
Pierwsza zmiana – Platforma i premier. Donald Tusk wygrał największą batalię, bo zdobył dla swej partii prezydenturę. Zapłacił za to wielką cenę, bo tak jak tuż po katastrofie był precyzyjny i przekonujący, tak później, po wyborach prezydenckich, pogubił się zupełnie. Partia wyczuła to momentalnie – zaczęły się bunty i niesubordynacje. Dziś PO porusza się siłą rozpędu, a jej odniesieniem jest PiS, a nie polityka.
Druga zmiana – PiS. Po chwilowym zamieszaniu i zrzuceniu owczej skóry, prezes usytuował swoją formację mocno po prawej, radykalnej stronie. Tak już będzie, bo socjotechnikę trwale zastąpiły emocje, wśród których najsilniejsza jest nienawiść do premiera.
Zmiana trzecia – SLD. Na uboczu starcia gigantów Sojusz awansował do kolejnej ligi. Zaczęto mówić o możliwości udziału tej formacji i jej szefa w przyszłym rządzie.
I czwarta zmiana – Palikot i wypędzeni z PiS-u. Próbowali i próbują założyć coś nowego. Idzie im marnie, bo Palikot koncentruje się na premierze i PO, a PJN nie potrafi "odpępnić się" od prezesa.
Tak właśnie minął ten rok.
--- english version ---
Twelve months in politics
Last year has been analyzed through the context of the tragedy, investigation, mourning and responsibility. Hardly anyone attempted to analyze the political changes that took place and are much more lasting than the memories of the victims.
First change: The Civic Platform and the prime minister. Donald Tusk won the biggest battle, because he won the presidency for his party. He paid a great price for that, because even though he was very precise and convincing, he got confused and lost the momentum after the election. The party sensed it and momentarily there were some difficulties and problems arising. Today the party is relying on referring itself to the Law and Justice party, not politics.
Second change: The Law and Justice.After temporary confusion and losing its camouflage, chairman Kaczynski placed his formation far towards the right wing. It’s going to stay this way because social techniques had been replaced by emotions, out of which the hatred towards the prime minister is the strongest.
Third change: The Democratic Left Alliance. Facing the clash of the titans, the Alliance has advanced to a whole another league. There has been some talk regarding the party’s possible place in the future government.
Fourth change: Janusz Palikot and those rejected from the Law and Justice.They have been and still are attempting to establish something new. It’s going very poorly, because Palikot is focusing on the prime minister and the Civic Platform, and another party, the Poland Comes First, cannot detach itself from the chairman Kaczynski.
That’s how the year went by.
